10 januari 2019: de geboorte van Beau
 |
| Grootmoeder: gehavend door het autoongeval |
In het Westen is het 'not done' als je als vader niet bij de bevalling bent om je vrouw te steunen. In Oeganda zien ze dat anders: bevallen is een vrouwenzaak en je moeder is de beste hulp. De taxi waarmee de mama van Mercy naar Kabale kwam was naar gewoonte overladen en raakte van de weg af. Op de foto kan je zien hoe gezwollen haar gezicht is maar de daaropvolgende nacht stond ze Mercy wel bij.
 |
Welkom Mister Beau. Hou je warm. Mama is moe.
|
De bevalling verliep moeizaam en voorbij middernacht werd Mercy overgebracht naar het “theatre”. Dat is geen plaats waar acteurs een stuk opvoeren maar een ruimte in een hospitaal die is ingericht voor operaties. Ik stond alle mogelijke angsten uit maar het liep uiteindelijk goed af. Beau was een heel baasje en werd met een keizersnede ter wereld gebracht. “Hoeveel heb jij wel niet gegeten?” vroeg de mama van Mercy zich af.
 |
| Het is een jongen. (12 dagen oud) |
Op de foto’s is het goed te zien: Beau is een jongen. En al ben ik altijd de eerste om het te ontkennen: hij gelijkt op mij. Hij heeft, vind ik, ook veel trekken van zijn grootvader. Zijn kleertjes en schoentjes stonden klaar; voor zijn bedje heb ik langs het internet uitleg gegeven aan de schrijnwerker. In Oeganda wordt namelijk geen bedje klaar gezet voorafgaand aan de geboorte...
 |
| En hij gelijkt op mij. (16 dagen oud) |
