.jpg)
Hoe meer mythologische lading er wordt gegeven aan een maatschappij, hoe meer “symboolpolitiek”, hoe erger het wordt voor wie niet in het plaatje past om zijn rechten te krijgen. Het nazisme is daar het voorbeeld bij uitstek van. (1)
Maar ook de dag van vandaag laten velen zich niet onbetuigd. Mythologische lading wordt onder andere gecreëerd door een bepaald taalgebruik. Nog net voordat Mahdi voorzitter werd van “le nouveau CD&V” SLUIT HIJ HET NET VERDER voor schijnrelaties en schijnerkenningen. Er wordt gesuggereerd dat hij dit gedaan heeft in hoogst eigen persoon. Ook: het werk van de voorganger wordt overtroffen. En: het is nog niet af maar wel al aardig gevorderd. We vonden dit artikel op zijn media.(2)
Mahdi sluit verder net voor schijnrelaties en schijnerkenningen : “Geen kans geven om te frauderen" (post 19 mei 2022)
De ministerraad keurt een ontwerp van koninklijk besluit van Staatssecretaris Sammy Mahdi goed dat schijnhuwelijken, schijn-wettelijke samenwoonsten en schijnerkenningen van kinderen die gedaan worden louter om verblijfsrecht in ons land te krijgen veel moeilijker maakt.
Er vinden steeds meer onderzoeken naar schijnrelaties plaats. In 2021 werd de Dienst Vreemdelingenzaken maar liefst 8.257 keer geconsulteerd in het kader van vermoedelijke schijnrelaties. Dat is beduidend meer dan in 2020 (7244 dossiers). Denk dan aan huwelijken waar één van de partners heel jong is, gearrangeerde huwelijken of situaties waarin er betaald wordt om te huwen. Het vreemdelingendossier van de DVZ kan vandaag al informatie bevatten over oudere of nog bestaande relaties en dus helpen bij de beoordeling of het om een schijnrelatie gaat of niet.
Toch blijven sommige personen herhaaldelijk pogingen ondernemen om een schijnrelatie aan te gaan via uiteenlopende wegen, zoals bij verschillende gemeenten of ambassades, én zelfs in verschillende landen om de huwelijksakte nadien te laten erkennen in ons land en zo verblijfsrecht te verkrijgen.
Vandaag weet een Belgische gemeente of consulaire post in het buitenland niet altijd of de betrokkene in het verleden reeds schijnhuwelijken heeft trachten af te sluiten of een poging tot (schijn)huwelijk geweigerd zag. Om die reden wordt in het rijksregister bijkomende informatie toegevoegd over dergelijke pogingen. Het gaat om eerdere onderzoeken naar schijnrelaties en de aan -of afwezigheid van het attest “geen huwelijksbeletsel”. Deze gegevens worden uitgewisseld tussen de gemeentebesturen, de Dienst Vreemdelingenzaken, de parketten en de consulaire diensten. Zo kunnen alle bevoegde overheden onmiddellijk zien of iemand in het verleden reeds geprobeerd heeft om een schijnhuwelijk af te sluiten en kan een onderzoek gestart worden of de huwelijksakte geweigerd worden.
“We sluiten verder het net voor mensen die een schijnhuwelijk willen aangaan. In het buitenland een schijnhuwelijk proberen aan te gaan enkel en alleen om iemand hier verblijfsrecht te laten krijgen, dat moet stoppen. Van zodra iemand één maal probeert een schijnrelatie af te sluiten, wordt dit geregistreerd en zichtbaar voor alle bevoegde instanties. Zo kan er onmiddellijk ingegrepen worden bij nieuwe pogingen. Schijnhuwelijken of samenwoonsten om verblijfspapieren te krijgen, is niets minder dan pure fraude. We moeten dit te allen prijze proberen te voorkomen”, zegt Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi.
Ook schijnerkenningen tegengaan in het belang van het kind
Helaas neemt de afgelopen jaren ook het aantal schijnerkenningen van minderjarigen toe met als doel om verblijf te krijgen. Het afgelopen jaar onderzocht de DVZ 1.800 gevallen van frauduleuze erkenning van kinderen. Het gaat daarbij onder meer over veelvuldige erkenningen door eenzelfde vader van kinderen bij diverse vrouwen.
Om schijnerkenning tegen te gaan, zullen ook alle onderzoeken en beslissingen die genomen werden in het kader van een vermoeden of bewijs van schijnerkenning geregistreerd worden in het rijksregister. Zo zullen gemeenten, de Dienst Vreemdelingenzaken, de parketten en de consulaire diensten ook onmiddellijk kunnen zien of er ooit al een weigering van erkenning is geweest of een ouder al meerdere kinderen heeft erkend. In het belang van het kind is het immers belangrijk om zo snel als mogelijk te kunnen ingrijpen en een schijnerkenning te kunnen voorkomen.
“Schijnerkenningen van kinderen zorgt voor schrijnende situaties. We stellen vaak met lede ogen vast dat het kind zelf, na de frauduleuze erkenning en na toekenning van het verblijf aan de erkenner, aan zijn lot wordt overgelaten en opgroeit zonder relatie met die ouder. Kinderen onder valse voorwendsels gebruiken om aan verblijfspapieren te geraken, dat mogen we nooit tolereren. Het kind is daar steeds de dupe van”, zegt Staatssecretaris Sammy Mahdi.
Commentaar
Onderlijning door mij. Kan ik binnenkort in mijn rijksregister lezen: de gemeenteambtenaar van Laarne formuleerde een vermoeden van schijnerkenning. De substituut gaf een negatief advies over de erkenning. De ambtenaar van de gemeente Laarne heeft geweigerd de erkenning te acteren? Kafka at work.
Laat mij de laatste alinea van Mahdi eens herformuleren vanuit ons -dat van Beau, mij en Marcey- perspectief. Dat wordt dan: het zonder grond weigeren van de erkenning van een kind zorgt vaak voor schrijnende situaties. De ouders stellen tot hun ontsteltenis vast dat door de weigering van de erkenning het kind in de war geraakt over zijn identiteit. Het kan de band met de ouder die niet erkend wordt (in dit geval de band met zijn vader) niet op een normale manier beleven. (3) De band met de gemeenschap waar de niet erkende ouder deel van uitmaakt (in dit geval Vlaanderen) wordt evenzeer verstoord. (4) De erkenning weigeren zonder dat er een grondig onderzoek gebeurt of ze op de lange baan schuiven, dat mag de overheid nooit doen. Het kind is daar steeds de dupe van en er zijn uiteindelijk alleen maar verliezers: het kind, de ouders en de gemeenschap.
Onderlijning door mij. Kan ik binnenkort in mijn rijksregister lezen: de gemeenteambtenaar van Laarne formuleerde een vermoeden van schijnerkenning. De substituut gaf een negatief advies over de erkenning. De ambtenaar van de gemeente Laarne heeft geweigerd de erkenning te acteren? Kafka at work.
Laat mij de laatste alinea van Mahdi eens herformuleren vanuit ons -dat van Beau, mij en Marcey- perspectief. Dat wordt dan: het zonder grond weigeren van de erkenning van een kind zorgt vaak voor schrijnende situaties. De ouders stellen tot hun ontsteltenis vast dat door de weigering van de erkenning het kind in de war geraakt over zijn identiteit. Het kan de band met de ouder die niet erkend wordt (in dit geval de band met zijn vader) niet op een normale manier beleven. (3) De band met de gemeenschap waar de niet erkende ouder deel van uitmaakt (in dit geval Vlaanderen) wordt evenzeer verstoord. (4) De erkenning weigeren zonder dat er een grondig onderzoek gebeurt of ze op de lange baan schuiven, dat mag de overheid nooit doen. Het kind is daar steeds de dupe van en er zijn uiteindelijk alleen maar verliezers: het kind, de ouders en de gemeenschap.
De laatste zin van de voorlaatste alinea wordt dan: in het belang van het kind is het belangrijk om procedures op een verantwoordelijke manier en zo snel als mogelijk af te werken en een onterechte afwijzing te voorkomen.
(1) Vrij naar J.A. van Weelden, Het buitengewoon onderwijs als anthropologisch krachtenveld. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 1976 (15), nr. 6, p. 225-246. Zie in het bijzonder p. 234.
Zie ook:
(3) Mensen uit de omgeving van het kind (in dit geval de Oegandese omgeving) spreken hun twijfels uit over het engagement van de vader. Waarom is de vader niet continu bij het kind en vice versa?
(4) Het staat bijvoorbeeld nu al vast dat Beau niet op een normale manier Nederlands zal leren, zijn onderwijsloopbaan starten enz.