 |
| Familierechtbank Dendermonde |
22 juni 2023. Advocaat B.V. laat weten dat ik niet naar de rechtbank moet komen want dat er geen discussie plaats zal hebben. Na een half jaar wachten wil ik wel naar Dendermonde gaan, al was het maar om psychologische redenen: het is het enige wat ik voor mijn zoon kan doen.
We hebben lang gewacht maar de zaak erkenning vaderschap Beau komt opnieuw op tafel.
De adjunct van advokaat B.V. en de voogd van Beau schuiven aan in de zaal om de zaak in beraad te geven. De rechter neemt dossier na dossier in ontvangst maar als het onze beurt is stelt hij voor naar een zij-lokaal te gaan.
Voor het eerst sinds de aanvang van deze zaak zit ik binnen gespreks-afstand van de voorzitter. Hij begint met “Ah de Afrika zaak.” Dit continent-denken stoort me meteen want het is typisch voor mensen die niks afweten van andere culturen.
De advocate legt nog enkele documenten neer die tonen dat ik nog steeds in relatie sta met Beau en Marcey en de zorg voor mijn zoontje mee opneem. De voogd herhaalt dat zij voorstaat dat ik als vader wordt erkend.
Goed zegt de rechter, “maar ik had een technische bedenking”. Het antwoord van Meester B.V. hierop is al schriftelijk neergelegd en de advokate van zijn kantoor probeert hier toelichting bij te geven. Maar hoe zeer ze zich ook lijkt te willen inspannen, ze straalt geen autoriteit uit. B.V. heeft nog maar eens de kans laten liggen om de zaak die nu al jaren aansleept door te drukken. Dit kan niet zonder gevolg blijven.
Zoals ik verwacht tilt de rechter de zaak een derde keer over het gerechtelijk verlof en stelt de uitspraak in het vooruitzicht voor 21 september. Dat is over 3 maanden. Het helpt niet dat de advokate ‘klaagt’ dat de zaak al lang bij de rechter is. De voorzitter doet er dit keer geen doekjes om: “u weet dat de overheid niet graag heeft dat we dit soort dossiers goedkeuren.”
Voor de overheid gaat het over migratie. Ook al is onze vraag simpelweg vaststelling van de afstamming langs vaderszijde langs gerechtelijke weg.