Waar gaat het dossier Beau over?
Het gaat om het welzijn van mensen, van een kind.
Een vader en een kind die willen dat zij als vader en zoon geregistreerd worden. Een vader die zijn vaderrol wil opnemen. Een kind dat naar zijn vader hunkert.
Een kind en een vader die de bewegingsvrijheid willen hebben om bij elkaar te kunnen zijn. En een moeder die meer dan deel uitmaakt van dit relatieveld.
Het gaat om elementaire verbanden tussen mensen, om de basis van samenleven en maatschappelijke ordening.
Om mensen- en kinderrechten. Om rechtszekerheid.
Om opgroeien binnen een veilig verband, om het opdoen van basisvertrouwen, om een evenwichtige opvoeding.
Het gaat om 'belonging', om bij je gemeenschap te horen, om non-discriminatie en erkenning als mens.
“Papa mungu”
Ik vind dat mijn kinderen mettertijd zelf wel zullen uitmaken waar ze hun leven willen maken. Maar dat ze in afwachting zowel het land van hun moeder als hun vader moeten kunnen leren kennen.
Mijn kinderen, zelfs Beau, zijn zich nu al bewust dat ze geen gewone Oegandezen of gewone Belgen zijn. Beau zei toen hij twee jaar was al “papa mungu” wat betekent dat zijn papa een muzungu is, iemand van wie de Oegandezen vinden dat hij er een beetje verloren bij loopt en dat is van toepassing op alle blanken in Oeganda (1).