 |
Voorkomen is beter dan genezen
België heeft altijd al wat gehad met metissen. De Belgische staat zette indertijd een aantal kinderen van Belgische vaders en Congolese of Rwandese moeders zonder geboorteakte en is daar nu, 14/02/2022, rouwig om. (1)
Ik ben fier op de mensen die deze zaak hebben aangespannen. En ik neem bewust een moment in acht om stil te staan bij hun miskenning, hun lijden en het lijden van hun ouders.
In een gerelateerd nieuws item zag ik de oude moeder van Georges Kamanayo voorbijschuifelen. Ik heb enorm veel respect voor die mensen.
Toen ik het nieuws las over de regeling rond de geboorteaktes kwam ik terecht op de media van het afstammingscentrum (2). Dat gaat over andere zaken dan de case Beau maar het gekke is dat we met de 'wet frauduleuze erkenningen' in een vaarwater zijn beland waar het mogelijk is dat de juridische situatie van een kind ten onrechte niet in overeenstemming wordt gebracht met de biologische.
Ten onrechte? Dat is het geval wanneer de gemeenteambtenaar, of de prokureur op vraag van de gemeenteambtenaar, zonder onderzoek of met een zeer gebrekkig onderzoek de aanwezige biologische en/of sociale band tussen het kind en de ouder gaan ontkennen. Het kan echter niet de bedoeling zijn van de 'wet op de frauduleuze erkenningen' alle erkenningen te gaan verhinderen (3).
Een kind kan door deze acties (gedeeltelijk) in niemandsland belanden. Er is voorzeker iets rauws aan de situatie van Beau, om het met de woorden van het afstammingscentrum te zeggen. De niet erkenning langs vaderszijde heeft impact op vele aspecten van zijn leven. Zeker ook op zijn identiteitsgevoel en zijn gevoel over vader/familie.
Aan het afstammingscentrum zou ik willen zeggen: de kwaliteit van álle handelingen rond de afstamming van een kind verdient uw aandacht. In om het even welke context. Omdat afstamming zo’n fundamentele kwestie is.
Ten onrechte? Dat is het geval wanneer de gemeenteambtenaar, of de prokureur op vraag van de gemeenteambtenaar, zonder onderzoek of met een zeer gebrekkig onderzoek de aanwezige biologische en/of sociale band tussen het kind en de ouder gaan ontkennen. Het kan echter niet de bedoeling zijn van de 'wet op de frauduleuze erkenningen' alle erkenningen te gaan verhinderen (3).
Een kind kan door deze acties (gedeeltelijk) in niemandsland belanden. Er is voorzeker iets rauws aan de situatie van Beau, om het met de woorden van het afstammingscentrum te zeggen. De niet erkenning langs vaderszijde heeft impact op vele aspecten van zijn leven. Zeker ook op zijn identiteitsgevoel en zijn gevoel over vader/familie.
Aan het afstammingscentrum zou ik willen zeggen: de kwaliteit van álle handelingen rond de afstamming van een kind verdient uw aandacht. In om het even welke context. Omdat afstamming zo’n fundamentele kwestie is.
De manier waarop de gecontesteerde 'wet frauduleuze erkenningen' (4) wordt geïnterpreteerd en toegepast door de verschillende intervenanten, om te beginnen de lokale besturen, verdient het om van dichter bij te worden bekeken.
Ook over de gevolgen van een aanslepende onvolledige juridische situatie van een kind valt er nog veel te leren.
(1) De Standaard (krant) 14 februari 2022 Eindelijk oplossing voor metissen zonder geboorteakte.
(2) Afstammingscentrum - afstammingscentrum Vlaanderen
(3) Schijnerkenning van kinderen voortaan strafbaar | VRT NWS: nieuws
(2) Afstammingscentrum - afstammingscentrum Vlaanderen
(3) Schijnerkenning van kinderen voortaan strafbaar | VRT NWS: nieuws
(4) Grondwettelijk Hof vernietigt aspect van wet frauduleuze erkenningen | Agentschap Integratie en Inburgering (agii.be) Kijk zeker ook naar het advies over het ontwerp van wet door de Raad van State.