 |
| De omslag van het boek van Nadia Nsayi |
NN vertelt over haar wortels, ouders -blanke vader, zwarte moeder- en verdere familie, over haar parcours van Congo naar België, hoe ze hier opgroeide -bij een Vlaamse pleegfamilie tijdens de schoolperiodes, bij haar moeder in Matonge tijdens de schoolvakanties-, studeerde en in de werkwereld terecht kwam, Eens aan de universiteit gaat de wereld voor haar open mede dank zij het verenigingsleven. Haar aanvankelijke beroepsloopbaan speelt zich af in de NGO- en de politieke wereld, ze wordt Congo-kenner en politiek commentator en tenslotte belandt ze in de cultuur sector. Een derde van haar boek gaat over de recente Congolese geschiedenis die ze van nabij heeft gevolgd.
Van kleur: het belang van roots
Hier wil ik enkele zaken belichten die passen in deze blog. Nadia constateert als het ware dat het verblijven in een Vlaams pleeggezin haar ontzettend geholpen heeft bij haar studies maar spreekt tegelijkertijd haar bewondering uit voor nieuwkomers die het op eigen houtje moeten doen.
Ook valt me op dat je (tussen de lijnen) kan lezen dat zij behoefte had/heeft aan contacten en relaties met niet-witte personen. Die behoefte lijkt een existentiële kwestie.
Er zit evolutie in de identiteitsvragen van mensen van dubbel bloed. Als kind wil je er vooral bij horen en niet apart behandeld worden. (p. 96)
Wat haar keuze is? De opdracht van het boek luidt:
Voor Chadia Lfaliji,
en alle kinderen van de migratie,
die in een witte wereld strijden,
voor waardigheid en rechtvaardigheid,
met vallen en opstaan,
zonder hun roots te vergeten.